Kur bashkëshorti im Wayo u takuam, u dashuruam me shikim të parë. E keni parasysh atë çastin magjik kur sytë ndeshen dhe gjithçka rreth e rrotull turbullohet? Kjo ndodhi me ne, një romancë përrallore. Le të themi se patëm një problem, duke filluar nga fakti që ai ishte në një njohje, natën që e takova. Gjithsesi, ne u martuam në 2017, por ende nuk jetojmë së bashku.
Po divorcohesha nga një martesë e dështuar, kur për herë të parë u takova me Wayo në një event bamirësie. Më dukej i çuditshëm fakti sesi insistonte të më tregonte se ishte në një njohje e një vajzë tjetër. Nga frika se mos vera e bënte të ngatërronte miqësia me flirtimin, u distancova duke u bashkua me disa miq të tjerë. Por, ai më ndoqi. Përsëri më tha se ishte në me të, dhe unë meqë nuk e kisha parë akoma, i thashë se është në modë të dalësh me fantazma në tetor. Ishte memece, por nuk më interesonte. Nuk vonoi shumë dhe e kapa veten duke buzëqeshur me të, madje duke qeshur. Në fakt, një moment qesha aq shumë saqë derdha gotën e verës në këpucë. Ja pra kështu u takova me Wayo.
Wayo më ftoi të bashkohesha me ta për darkë dhe unë, natyrisht, nuk pranova. Sa më shumë që rezistoja, aq më shumë ai më ndiqte. Vetëm derisa shoqja ime e vetme 70-vjeçare, me një fermë plot me mace, theksoi se do të përfundoja njësoj si ajo, nëse nuk i jepja një mundësi kësaj ndjesie të bukur. Zonja e çmendur e maceve kishte të drejtë. Kështu që i thashë Wayo-s se nuk kisha interes për playboys. Kur thashë këtë ai më tha se, kishte hequr dorë nga lojërat, që nga nata kur u takuam për të qenë ekskluzivisht me mua. Sipas fjalëve të tij, ai kishte pritur një jetë të tërë për t’u dashuruar.
Wayo nuk ishte ndryshe nga askush që kisha takuar më parë. Çdo fjalë që thoshte dukej se ishte e mirë, e hapur dhe e vërtetë. Unë kisha ardhur nga një botë me manipulime dhe të dëgjoja kështu fjalës e bëri më të lehtë lidhjen tonë. Asnjë motiv i fshehtë. Pa skema. Ai ishte thjesht i sinqertë. Çdo gjë shkoi në vendin e vetë në një mënyrë kaq perfekte, por sërish një pjesë e zemrës time po përgatitje për diçka të hidhur.
Doli se kisha të drejtë të shqetësohesha. Nuk vonoi shumë dhe romanca jonë nga vorbulla u kthye në një tornado. Në mëngjesin e Shën Valentinit tonë të parë së bashku, zbuluam një surprizë shumë të pakëndshme. Ishi im jo vetëm që kishte dëmtuar makinën e Wayo dhe kishte vjedhur gjithçka në të, por gjithashtu e kishte mbushur atë me karkaleca të gjallë.
Ndjeva se ishte faji im që kisha pasur një ish të dashur të tillë. Duke mbetur pa asnjë zgjidhje tjetër, i thashë Wayo-s se do ta kuptoja nëse ai do të merrte malin duke ikur nga unë. Por nuk ndodhi. Vitin tjetër, po për Shën Valentin ai më propozoi në Kosta Rika. Një vit më pas, u martuam në Afrikë. Por ndryshe nga shumica e çifteve të martuara, ne vendosëm të mos jetonim së bashku. Jo akoma, gjithsesi.
A është e çuditshme? Sigurisht. Shumica e njerëzve, takohen, njihen, martohen dhe më pas jetojnë së bashku. Megjithatë, unë këtë traditë e konsideroj skandaloze. Ne kurrë nuk kemi thyer apo shkruar ndonjë normë shoqërore, por thjesht kemi vendosur të krijojmë rrugëtimin tonë të jetës me njëri-tjetrin, në vend që të ndjekim një skenar të veçantë.
Sigurisht, ju ndoshta po mendoni sesi funksionon e gjitha kjo pasi burri im jeton katër orë larg me makinë, nga vendi ku unë banoj. Tani për tani ne jemi të dy aty ku duhet të jemi për të pasur arritje në karrierën tonë. Asnjëherë nuk kemi pasur një bisedë në lidhje me mënyrën sesi do të funksiononte marrëdhënia jonë, ne thjesht e kemi mbështetur atë. Dhe deri më tani, ne ende po fluturojmë së bashku përmes qiellit blu, fronteve të stuhisë dhe gjithçkaje në mes.
