U nda nga jeta në moshën 84-vjeçare, ish-ministri i qeverisë së PASOK-ut, Theodoros Pangalos. Lajmi për vdekjen e tij u bë i ditur përmes një postimi të familjes së tij në Twitter.
“I dashuri ynë Theodoros Pangalos na la sot, i qetë në shtëpi, me familjen dhe bashkëpunëtorët e ngushtë pranë tij. Udhëtim të mbarë i dashuri ynë. Do ju kujtojmë gjithmonë me dashuri”, theksohet në postimin e familjes së tij.
Kush ishte Theodoros Pangalos?
Ka studiuar Drejtësi në Universitetin e Athinës dhe Ekonomi (Doktor i Shkencave Ekonomike) në Universitetin e Parisit I (Pantheon Sorbonne) me bursë nga qeveria franceze.
Me aktivitet të rëndësishëm në lëvizjen studentore dhe anëtar themelues i Rinisë Lambrakis, ai luajti një rol aktiv në luftën kundër diktaturës, si rezultat i së cilës iu hoq shtetësia greke nga junta në vitin 1968.
Nga viti 1969 deri në vitin 1978 ka punuar në Sorbonë si mësues dhe studiues i emëruar në zhvillimin ekonomik, planifikimin dhe planifikimin hapësinor. Ai ka qenë edhe Drejtor i Institutit të Zhvillimit Ekonomik të të njëjtit Universitet. Në vitin 1981 zgjidhet për herë të parë deputet i PASOK-ut, detyrë të cilën e mbajti në vazhdimësi deri në vitin 2012.
Zëvendësministër i Tregtisë (1982), Zëvendësministër i Punëve të Jashtme për Çështjet e Komunitetit Evropian (1984), Zëvendësministër. i Punëve të Jashtme (1985-1989). Gjatë periudhës 1989-1993 ai u emërua Përfaqësues i Parlamentit Grek në Këshillin e Evropës.
Në tetor 1993 u betua sërish si zëvendësministër i Punëve të Jashtme. Në korrik të vitit 1994 mori detyrën e Ministrit të Transportit dhe Lidhjeve. Në janar 1996 u betua si Ministër i Punëve të Jashtme, duke kryer detyrën deri në shkurt të vitit 1999.
Në prill të vitit 2000 u betua si ministër i Kulturës, duke mbajtur detyrën deri në nëntor 2000. Shef i delegacionit grek në Asambleja Parlamentare e Bashkimit Evropian Perëndimor dhe Këshilli i Evropës.
Në qershor 2003, përfaqësuesi i PASOK-ut u emërua në Këshillin e Politikës së Jashtme. Në nëntor 2004 emërohet Koordinator i fushatës parazgjedhore të PASOK-ut. Ai u rizgjodh anëtar i Këshillit Politik të PASOK-ut dhe u emërua përgjegjës për Sektorin e Zhvillimit, Konkurrueshmërisë dhe Politikës së Konsumatorit. Më pas ai mori përgjegjësinë për Departamentin e Vetëqeverisjes, Administratës Publike dhe Drejtësisë, ndërsa sot drejton Departamentin kritik të Politikës së Jashtme, Sigurisë dhe Mbrojtjes.
Në shtator të vitit 2006, ai mori detyrën e Raportuesit të Përgjithshëm të PASOK-ut në procedurat për Rishikimin e Kushtetutës. Nga viti 2004 deri në zgjedhjet e 2009, ai përfaqësoi Parlamentin grek në Asamblenë Parlamentare të Bashkimit Evropian Perëndimor dhe në Këshillin e Evropës. Më 6 tetor 2009 u betua si zëvendëskryeministër. Ai e mbajti detyrën deri në maj 2012.
Ai ishte autor i shumë artikujve dhe librave të ndryshëm, ndër të cilët veçohen “Globalizimi dhe e majta” (2001), “Profetët kalimtarë – ngërçet e neoliberalizmit dhe lëvizjet shoqërore në epokën e globalizimit” (2005), “Evropa në udhëkryq. ” (2005), “Ndërhyrja në çështjet aktuale” (1994) dhe “Greqia në Komunitetin Europian” (1988). Ai ishte i martuar me Christina Christofakis dhe baba i pesë fëmijëve.
Rasti Oçalan
Në fillim të vitit 1999, Theodoros Pangalos si Ministër i Punëve të Jashtme iu kërkua të merrej me rastin e kurdit Abdullah Ocalan, i cili ishte themeluesi dhe udhëheqësi i PKK-së. Oçalan, pasi kishte ikur në Greqi ndërsa po persekutohej nga Turqia, u transferua, me miratimin e Pangalos, në ambasadën greke në Kenia dhe u shoqërua nga oficeri i EYP-së Savvas Kalenderidis, i cili më vonë mori urdhra verbale me origjinë të dyshimtë për të larguar Oçalanin jashtë vendit. ambasadë.
Disa burime thonë se këto urdhra kanë ardhur nga Pagalos, megjithëse ai vetë e ka mohuar. Gjithashtu, Pangalos i dha garanci ambasadorit grek të Kenias se ai kishte siguruar kalimin për Oçalan në Holandë në bashkëpunim me autoritetet keniane, të cilat megjithatë e morën Ocelanin nga ambasada greke dhe e çuan në një drejtim të panjohur, në një operacion. orkestruar në fshehtësi nga MIT me ndihmën e CIA-s.
Pangalos u kritikua edhe për faktin se nuk u dhanë garanci nga kenianët për transferimin e sigurt të Oçalan në Holandë, por ai u justifikua duke thënë se ka munguar në Athinë për tre ditë dhe nuk po ndiqte çështjen. Me arrestimin e Oçalanit nga shërbimet sekrete turke, në Greqi u shkaktua një krizë politike e cila solli dorëheqjen e tre ministrave, mes tyre edhe Pagalos.
“Së bashku kemi ngrënë”
Greqia ka hyrë tashmë në Memorandum dhe Theodoros Pangalos si anëtar i qeverisë së PASOK-ut më 21 shtator 2010, gjatë një takimi të “Komitetit të Përhershëm për Administratën Publike, Rendin Publik dhe Drejtësinë” në lidhje me diskutimin e projektligjit të shfuqizimit dhe bashkimit të shërbimeve. organizatat dhe organet e sektorit publik, Theodoros Pangalos nga foltorja e Kuvendit, tha shprehjen që do të ngjallte shumë reagime nga të gjitha fraksionet partiake, nga shumica e mediave dhe nga vetë qytetarët.
“Përgjigja për klithmën që ekziston ndaj stafit politik të vendit, “si i hëngrët lekët?”, që na pyesin njerëzit, është kjo: “Ne ju emëruam. I hëngrëm të gjithë bashkë. Në kontekstin e një marrëdhënieje klientelizmi politik, korrupsioni, përvetësimi dhe poshtërimi i vetë konceptit të politikës”.
Në vitin 2012 në librin e tij elektronik “Ne hëngrëm bashkë” ai shtjellon më tej arsyetimin e tij: “Fjala “ne hëngrëm bashkë” do të thotë se një pjesë e madhe prej nesh – populli grek – morën pjesë në një mënyrë ose në një tjetër në praktika dhe sjellje të paarsyeshme me kalimin e kohës, në lidhje me shpenzimet dhe të ardhurat e qeverisë. Ajo që ne e quajmë “krizë fiskale” është edhe krijimi ynë… Qytetarët, qoftë me veprime, qoftë me mosveprim që rrjedhin nga faji, qoftë thjesht duke zgjedhur figura politike të papërshtatshme për të menaxhuar të përbashkëtat, marrin pjesë në mënyrë kolektive në demokraci dhe ata kanë përgjegjësinë e zgjedhjeve të tyre…Sigurisht që jo të gjithë kanë të njëjtën pjesë përgjegjësie, përgjegjësia nis nga lart poshtë”. Ai vazhdon duke thënë: “Shumica e deputetëve të së Majtës jo vetëm që nuk propozuan dhe nuk ndihmuan në punën politike e për rrjedhojë sociale, por ishin pengesë për propozimet e dokumentuara dhe serioze të të tjerëve. Në gjithë këto vite asnjë përfaqësues i së majtës nuk ka reaguar për punësime, rritje rrogash, shtesa, pensione, socializim kompanish, mobilizime greve apo demonstrata… Përkundrazi, në diskutime dhe propozime kërkonin të tjera, më shumë komoditete”.
