Kapiteni i Kombëtares dhe Atalantës, Berat Gjimshiti ka “hapur zemrën” dhe ka bërë një rrëfim përtej fushës së gjelbër, por që padyshim ishte i pandarë nga futbolli.
32-vjeçari është lideri i skuadrës nga Bergamo dhe prej 2016 është pjesë e Atalantës, përveç dy huazimeve. Prej 2018 ai ka qenë pjesë fikse e formacionit dhe ia ka dalë të fitojë respektin e njerëzve në Bergamo, gjë që Berati përpiqet t’ua kthejë në fushën e lojës.
Për kanalin e “Lega Serie A”, shqiptari tregoi ofertën në 2016 për të lënë Zurich në Zvicër, kontaktin me futbollin italian që nuk ishte shumë i preferuar më herët për të, apo edhe triumfin në finalen e Europa League një sezon më parë.
“Futbolli është një nga gjërat më të rëndësishme në jetën time, ashtu si edhe familja që krijova dhe besoj se kjo nuk është një gjë e vogël sepse familja është diçka shumë e rëndësishme për mua, është thelbi i shoqërisë. Dhe kjo më bëri të qaja, më bëri të gëzohesha dhe të ndihesha i lumtur në çdo kuptim të udhëtimit tim. E gjithë kjo ndodhi së bashku, por më besoni, gjithçka është e mundur në jetë sepse, kur fillova, sigurisht që nuk mendoja se do të arrija në këtë nivel”, tha fillimisht Berati.
“Si u ambientuat me futbollin italian?
Ndikimi fillestar ishte sigurisht shumë i vështirë sepse, të them të drejtën, nuk e kisha ndjekur shumë futbollin italian më parë. E shikoja futbollin gjerman më shpesh sepse është më afër Zvicrës dhe madje edhe në familjen time shikonim më shumë ndeshje të kampionatit gjerman. Por kur erdhi telefonata nga Atalanta, fillova të informohesha, i shikoja ndeshjet në TV dhe i ndiqja lojtarët e Atalantës.
Pse zgjodhët Italinë?
Ajo që më shtyu të zgjidhja Italinë në vend të Zvicrës është padyshim futbolli. Vendi juaj ka pasur gjithmonë një traditë të shkëlqyer futbolli që është shumë më e përparuar se Zvicra, si në aspektin e sistemit ashtu edhe në nivelin e zhvillimit. Ishte një zgjedhje e bërë për karrierën time, për të ndërtuar diçka të rëndësishme dhe për të pasur sukses në të ardhmen. Dhe mendoj se ishte një vendim themelor për mua.
Çfarë mendoni për banorët e Bergamos?
Padyshim që ndihem sikur jam nga Bergamo sepse mentaliteti, në disa mënyra, është shumë i ngjashëm me atë të njerëzve që kam takuar. Mendoj se shumica e tyre janë shumë punëtorë, shumë të drejtë dhe bëjnë shumë sakrifica. Mendoj se kjo më përshtatet shumë mirë si person dhe pothuajse ndihem sikur është shtëpia ime e dytë.
A është Berati gjithmonë i njëjti person brenda dhe jashtë fushës?
Mendoj se ka dallime, në fakt ka shumë. Në fushë duhet të kesh dhe të demonstrosh njëfarë lidershipi, padyshim me pak agresivitet, veçanërisht në rolin tim si mbrojtës. Por nuk është kështu në jetën e përditshme, në shtëpi jam një person i thjeshtë. Më pëlqen të jem me familjen time, të kaloj kohë me fëmijët e mi.
Çfarë kujtimesh keni nga ditët e para te Atalanta?
Ishte gjithçka e re. Fola me Sartorin, i cili ishte drejtor në atë kohë dhe ai më tha se kishte vendosur të më përfshinte në ekip. Ai më foli gjithashtu për të gjitha vlerat që një lojtar duhet të ketë për të luajtur për këtë klub. Por nuk mund ta harroj se në atë periudhë ai më tha gjithashtu: ‘Ne jemi një klub që zhvillon lojtarë të rinj dhe pastaj i shet ata në ekipe më të mëdha’.
Me kalimin e kohës, situata ka ndryshuar, Atalanta tani ka qenë ndër më të mirat në vitet e fundit. Pra, nuk është më saktësisht i njëjti klub, por mendoj se vazhdon t’i vlerësojë shumë lojtarët e rinj dhe identiteti mbetet i njëjtë. Motoja thotë se gjithmonë duhet të djersitesh. Dhe në dhomën e zhveshjes ka një logo që thotë se duhet të japësh gjithçka dhe se, pavarësisht rezultatit, lojtari duhet të jetë në gjendje të thotë se në fushë dha gjithçka dhe ia vuri zemrën dhe shpirtin.
Cila është gjëja më e mirë që bëtë me Atalantën?
Ëndrra më e bukur që kam jetuar këtu është të kem fituar Europa League, e cila është qershia mbi tortë dhe gjëja më e rëndësishme që kam arritur në karrierën time. Ata duhet ta kujtojnë atë djalë të thjeshtë dhe punëtor që gjithmonë ka dhënë gjithçka për këtë fanellë dhe për këtë qytet.
Dhe shpresoj që ata të kenë vetëm gjëra të mira për të thënë për mua, siç do të them gjithmonë për njerëzit e Bergamos, jo vetëm kur të tërhiqem ose nëse largohem ndonjëherë nga këtu. Shpresoj vetëm të kem lënë një kujtim të bukur në këto vite”, tha Gjimshiti mes emocioneve.
