Nostalgjia është një nga ato emocione që është e vështirë të përkufizohet . Është një ndjenjë gëzimi apo trishtimi? A e lehtëson, shpengon apo rëndon këdo që e ndjen? Dhe mbi të gjitha, çfarë ndodh në trurin tonë kur na pushton?
Hulumtimi i ri i publikuar në Social Cognitive And Affective Neuroscience vjen për t’iu përgjigjur pyetjes së fundit, duke na habitur.
Modeli i nostalgjisë përbëhet nga katër komponentë kryesorë: vetë-reflektimi, kujtesa autobiografike, kontrolli emocional dhe shpërblimi. Të gjithë së bashku punojnë së bashku për të krijuar atë që përjetojmë dhe përkufizohet si nostalgji.
4 pjesët e nostalgjisë
Vetë reflektimi
Aftësia për të parë përvojat e kaluara nga një distancë, duke kuptuar rolin që kemi luajtur në një gjendje të caktuar. Kjo përkufizohet si vetë-reflektim dhe luan një rol të rëndësishëm në krijimin e asaj që na mungon sepse na lejon të vendosim kufij emocionalë midis vetes sonë të kaluar dhe të tashme.
Kujtesa autobiografike
Çfarë do të thotë kjo; Kujtesa autobiografike është aftësia jonë për të kujtuar historinë tonë personale. Kjo është mënyra se si ne rikuperojmë kujtimet nga e kaluara dhe në fakt na ndihmon të pajtohemi me situatat pa u fokusuar në atë që u shpalos ndryshe nga sa do të donim.
Kontroll emocional
Edhe pse shumica prej nesh e lidhin nostalgjinë me gjëra të mira, pjesa më e madhe e saj është një përvojë “e hidhur”. Kjo ndodh sepse truri ynë duhet të menaxhojë dhe balancojë emocionet negative dhe pozitive, gjë që ndikon fuqishëm në gjendjen tonë mendore.
Shperblim
Kjo pjesë shoqërohet me shpërblim dhe këtu regjistrohen përvojat më të këndshme që bëhen kujtime të forta. Në këtë mënyrë aktivizohen pjesët e trurit tonë që janë pjesë e këtij procesi. Kjo është arsyeja pse sa herë që shikojmë një film të vjetër, të preferuar ose bëjmë një hobi të vjetër, ndihemi shumë mirë
