Egli ka debatuar me Gjestin dhe i ka shprehur se:
Kaluat në super sherr kur erdha në shtëpi.
Gjesti:
A jam duke u sjellur mirë me ty, a po mundohem?
Egli:
Po, po mundohesh.
Gjesti:
Të kam ardhur të qeshim, të luajmë.
Egli:
Po.
Gjesti:
Kjo i bie që nuk dua të bëj keq me ty. Me të mirë nuk po bëhet me ty, kthehu o Egli.
Egli:
Pse? Se nuk të vjen mirë kur unë komentoj diçka që më duket hipokrite. Nëse kisha një vuajtje që më çoi në pikën që më çoi ishte se i shikoja gjërat dhe nuk i thoja, nuk ndodh më. Tani vetëm të lehtësohet Egli, nëse ju dhemb mbajeni, a jeni të zotët?
Gjesti:
Jam shumë i mençur për ta kuptuar se për çfarë po e bën këtë. Je duke lujtuar dhe do të më nxjerrësh keq.
Egli:
Nuk e kisha me ty unë, erdhe të më viktimizoheshe. Në po luanim të dy, po qeshnim. Unë e kisha me atë, ti nuk reagove. Pse nuk i thoje Rozanës që po hyn në treshe? Me ty pranova lojën, kur ajo erdhi unë kuptova diçka.
