Sipas burimeve diplomatike, në samitin e mbajtur në Tiranë, Presidenti francez Emmanuel Macron u përpoq të krijonte një pozicion dominues që në momentet e para të takimit me homologun e tij turk, Recep Tajip Erdogan.
Gjatë shtrëngimit të duarve – një rituar i përdorur shpesh si një formë simbolike e pushtetit dhe hierarkisë midis udhëheqësve botërorë – Macron vendosi dorën e tij mbi dorën e Erdogan, një gjest klasik që analistët e gjuhës së trupit e interpretojnë si një përpjekje për të demonstruar kontroll dhe superioritet.
Por Presidenti turk, i njohur për sjelljen e tij të drejtëpërdrejtë dhe shpesh sfiduese në arenën ndërkombëtare, nuk e pranoi në heshtje këtë veprim.
Analistët e gjuhës së trupit do ta quanin këtë një kundërpërgjigje pasivo-agresive që e nxjerr liderin tjetër jashtë ekuilibrit, pa thënë asnjë fjalë.
Erdogan, në vend që të tërhiqej ose ta linte gjestin pa u vënë re, ai e kapi gishtin e Macron dhe e mbajti gjatë, duke e kthyer në heshtje situatën në favor të tij. Ky veprim i papritur, por i qëllimshëm, u pa si një sinjal i qartë: “Ti nuk e kontrollon dot këtë situatë ».
Sipas analistëve të gjuhës së trupit, ky ishte një shembull i qartë i një « përmbyjeje taktike », një përgjigje që synon të çorientojë tjetrin pa krijuar një konflikt të hapur verbal.
Në këtë rast, Erdogan, jo vetëm që neutralizoi përpjekjen e Macron për dominim, por gjithashtu dërgoi një mesazh të fuqishëm në mënyrën më diplomatike dhe simbolike të mundshme.
🇹🇷🇫🇷Erdogan shows macron who’s boss and … holds his finger.
— Lord Bebo (@MyLordBebo) May 17, 2025
Në skenën delikate të diplomacisë ndërkombëtare, këto gjeste të vogla shpesh mbajnë po aq peshë sa një fjalim i tërë.
