Sa para na duhen për t’i shërbyer popullit dhe vendit tonë?

Takova nje mik timin, qe merret prej kohesh me politike, dhe me pyeti:

-Mentor cfare eshte ajo qe po beni, kam

pare ca postime per nje fare Alternativa Civile?

-Eshte nje grup njerezish qe jane bere ne nje mendje dhe po punojme per te prodhuar nje platforme, per te gjeneruar ca ide, per tia prezantuar shqiptareve, per cfare duhet bere e si duhet bere, sipas mendimit tone. Pra nje lloj levizjeje qytetare, me pak fjale, per te folur per politiken, reformen zgjedhore, arsimin, mjedisin, ndryshimet e klimes, voten e emigranteve…..

– Mire mo mire, me keto platforma, ide e ideale, por kush eshte pas jush, kush ju mbeshtet, a keni para?

– Jo – i thashe – nuk kemi njeri as nga prapa as perpara. As qe na shtyn e as qe na financon, madje edhe kur behemi per kafe paguan secili te vetat. Po c’na duhen parate per ate qe ne duam te bejme?

-Po ja do beni takime, duhen qerasur njerezit. Do beni tubime? Duhet fonia, skena, ndonje kengetar. Duhen paguar televizionet, ndonje analist qe te flase mire, e ndonje qe te mos flase keq….s’jane te thjeshta keto pune, kam nje jete qe merrem me keto une.

– A jo jo, ne nuk kemi para, por edhe sikur te kishim nuk do te paguanim per kesi gjerash. Ne nuk duam te paguajme per te krijuar imazhin tone. Ne nuk do te bejme mitingje apo takime me njerez te paguar sepse nuk eshte ky qellimi yne. Madje ne duam qe te miratohet nje ligj qe detyron verifikimin e financimit te partive. Ne do tu paraqesim njerezve idete tona qe te ndergjegjesohen cfare eshte me mire.

Tekefundit edhe Linkolni, ne 1860 kur shpalli fundin e skllaverise kishte hipur mbi nje fuci druri e jo ne nje skene llamburitese.