Shërbimet sekrete ruse e kanë bërë punën e tyre në gjysmë të rrugës. Ato e përgatitën operacionin special paraprakisht, depërtuan njerëz në Ukrainë dhe Evropë dhe ishin të bindur për një pritje të favorshme në vendin e pushtuar.
Por kur erdhi koha e orës “X”, ata kërkuan të shtyhej sulmi, pasi duhej më shumë kohë. Sugjerim i refuzuar nga Vladimir Putin.
Këto janë përfundimet kryesore të një raporti interesant të institutit britanik “RUSI”, ndër më të mirët në ndjekjen e krizës.
Me një buxhet të konsiderueshëm dhe përvojë teatrore në dispozicion, inteligjenca veproi në disa nivele, duke u përpjekur të shfrytëzonte shumë anë, të reja dhe të vjetra.
Në disa raste, blenë bashkëpunëtorët e tyre, në të tjera i detyruan ata të bashkëpunojnë, në disa raste thjesht shfrytëzuan “mbjelljen e panikut” para sulmit dhe komponentin pro-rus të pranishëm në vend.
Sërish sipas hetimit britanik, rusët mund të kishin llogaritur në rreth 800 zyrtarë. Një aksion që filloi në qershor 2021 dhe më pas vazhdoi në një shkallë të gjerë në muajt në vijim.
Bastisjet elektronike ishin intensive, për të prerë zinxhirin komandues të armikut, për të “izoluar” komunikimet radiotelevizive, për të grabitur bazat e të dhënave në të cilat kërkohej informacion i dobishëm për krijimin e listave të ndalimit.
Përdorimi i torturës në territore është i shpeshtë, si për nxjerrjen e informacionit, ashtu edhe për të krijuar një regjim terrori. Indikacionet e institutit RUSI, përkojnë me atë që u shfaq në zona të ndryshme ku vepruan pushtuesit.
Spiunazhi ka marrë rezultate konkrete, ata e dinin se misioni do të ishte i vështirë në çdo rast dhe për të qenë i sigurt për sukses do të kishin preferuar të prisnin.
Megjithatë, ky qëndrim i matur nuk i bindi liderët politikë të vendosur për të nisur batalionet përtej kufirit, të sigurt se ata mund të shpëtonin Ukrainën me një kosto të pranueshme.
Dhe këtu shërbimet kryen – sipas RUSI – gabimin e vlerësimit që shoqëronte iluzionin e një fitoreje të shpejtë në fushë, me shpërbërjen e qeverisë Zelenski dhe rënien e shpejtë të Kievit.
Një interpretim i shprehur gjithashtu nga “kolegët” amerikanë, të cilët parashikuan të gjitha lëvizjet e Rusisë, paralajmëroi komunitetin ndërkombëtar për rrezikun e afërt, por i tha Kongresit se rusët mund të merrnin Ukrainën brenda disa javësh.
Për analistët britanikë, agjentëve – si dhe gjeneralëve të ushtrisë – u mungon ndershmëria dhe transparenca, duke preferuar që në fund të kënaqin projektet e udhëheqjes me raporte “pozitive” ose rozë.
Ka pasur edhe një moment, i cili ka ndodhur nën sytë e kamerave dhe që ka nxjerrë në pah në mënyrë perfekte dinamikën.
Në prag të pushtimit, Putini poshtëroi në TV një Sergej Naryshkin, kreun e shërbimit të jashtëm, që belbëzoi, sepse ai guxoi të sugjeronte një hap diplomatik.
Siç është treguar pak ditë më parë në një dokument-aktakuzë amerikane të një “ilegali”, një spiun rus që tentoi të depërtonte në Holandë nga Brazili dhe u zbulua, ka një pasazh ndriçues.
Burri, gjatë një misioni në Shtetet e Bashkuara, kontakton eksponentë të shumtë akademikë, me hyrje të mira në administratë.
Të cilat tregojnë disponimet, opinionet, gjykimet. Dhe ai ia përcjell ato përfaqësuesit të “moskovit”, duke saktësuar se burimet e tij janë shumë skeptike për mundësinë e një reagimi amerikan ndaj një pushtimi, kishte diferenca shumë të ngushta ose inekzistente për çdo mbështetje ushtarake në favor të ukrainasve.
